ตำนานผีไทย ผีปอบ
ตำนานผีไทย ผีปอบ
เป็นตำนานผีไทยพื้นบ้าน
แถบภาคอีสาน
นอกจากกระสือแล้ว
ก็ยังมีผีปอบที่เป็นผีจำพวกเข้าสิงร่างคน และกินแต่ของดิบๆ สด
โดยเฉพาะเลือดกับเครื่องใน และในบางครั้งก็จะกินตับ ไต ไส้พุง
ของคนที่ตนสิงร่างอีกด้วย
ตำนานของปอบเล่ากันว่า
คนที่เรียนคาถาอาคม แล้วละเมิดข้อห้ามที่ครูอาจารย์ได้สั่งไว้
ก็จะถูกลงโทษให้กลายมาเป็นปอบ
แต่บางตำนานก็เล่าว่า
ปอบคือผีที่คนเลี้ยงเอาไว้ โดยที่ผู้เลี้ยงจะต้องยอมให้ปอบสิงร่าง
และคอยดูแลไม่ให้อดอยาก ไม่อย่างนั้นปอบที่เลี้ยงไว้
จะกินตับไตไส้พุงของคนที่เลี้ยงแทน
ปอบจึงสามารถเป็นได้ทั้งชายและหญิง
แต่มักจะเป็นคนแก่มากกว่าคนหนุ่มสาว
ลักษณะของปอบ
คือ กลางวันจะหลบหน้าหลบตาผู้คน จะอยู่แต่ในบ้าน ส่วนตอนกลางคืนจะออกไปกิน เป็ด
ไก่ หรือสัตว์เลี้ยงชาวบ้าน (เพื่อนๆ เคยดูละครกันใช่มั้ยคะ ที่ว่าไก่ตาย ไก่หาย
เพราะปอบมากิน ละครชอบเอาตำนานปอบมาเล่น)
จุดสังเกตของคนที่เป็นปอบ
คือ เมื่อใครที่โดนปอบเข้าสิงแล้ว คนๆนั้นจะมีอาการตาขวาง เสียงเปลี่ยน
มีท่าทางที่ดูดุร้าย อยากกินแต่ของดิบ แถมกินเยอะผิดปกติด้วย (ถ้าเจอคนในบ้านมีอาการแบบนี้
ต้องรีบพาพระ หรือหมอผีมาขับไล่นะคะ ไม่งั้น ปล่อยทิ้งไว้ ปอบที่สิงร่างอยู่
อาจจะกินตับไตไส้พุงของคนที่สิงอยู่จนตายได้)
คนที่จะปราบผีปอบได้
จะต้องมีวิชาอาคม โดยวิธีกำจัดปอบ มีอยู่หลายวิธีด้วยกัน แต่ที่นิยมที่สุดคือ
การใช้หวายลงอาคมเฆี่ยนปอบ ซึ่งก็เท่ากับการเฆี่ยนคนถูกสิงด้วย
แต่มีเรื่องแปลกคือ
คนที่ถูกสิง เมื่อโดนเฆี่ยนแล้วจะมีรอยช้ำหรือเลือดไหลออก
แต่เมื่อปอบออกจากร่างไปแล้ว รอยหวายบนตัวนั้นกลับหายไปในทันที
ส่วนปอบที่ออกจากร่างนั้น จะถูกจับใส่หม้อแล้วเอาไปฝังดินหรือเผาไฟ
อีกวิธีที่นิยมใช้กันคือ
การเอาหม้อดิน กะลา หรือขันน้ำ มาครอบหัวคนที่โดนปอบสิง แล้วใช้มีดโกนโกนรอบๆ
ของที่นำมาครอบหัวคนเหมือนโกนผม กะไว้ว่าครึ่งหัวก็ปล่อยปอบออกจากร่าง
คราวนี้ต่อให้ปอบไม่สารภาพว่าตัวเองเป็นใคร ก็ต้องหลบอยู่แต่ในบ้าน
หรือใช้ผ้าคลุมผมตลอดเวลา เพราะเส้นผมที่หายแหว่งไปครึ่งหัว
เป็นการประจานว่าเจ้าตัวนั้นคือปอบ
ปอบตามความเชื่อ
มีหลายประเภทด้วยกัน ได้แก่
- ปอบเชื้อ
เป็นปอบที่รับการถ่ายทอดมาจากผู้อื่น เช่น พ่อแม่ถ่ายทอดไปยังลูก
ทำไมจะต้องมีการถ่ายทอดทายาทหน่ะหรอ ก็เพราะเชื่อกันว่า ถ้าไม่มีทายาทมาสืบทอด
คนที่เป็นปอบจะตายไม่ได้ แม้จะป่วยหนักแค่ไหนก็ตาม
- ปอบยักษ์
เป็นปอบที่มีอิทธิฤทธิ์มากที่สุด เพราะเกิดจากผู้ที่มีคาถาอาคมแล้วกระทำผิดศีลธรรม
จึงทำให้ผลแห่งกรรมชั่วนั้น กลายเป็นปอบไป ปอบประเภทนี้ ขับไล่ออกยากมาก
แต่ถ้าหากขับไล่ออกได้แล้ว ก็จะต้องสะกดเอาไว้ในกระบอกไม้ไผ่ แล้วนำไปถ่วงน้ำหรือฝังดินไว้เพื่อไม่ให้กลับมาอาละวาดอีก
- ปอบธรรมดา
เป็น คนที่มีปอบแฝงอยู่ในตัว คนเหล่านี้จะต้องเลี้ยงปอบไว้ดีๆ ไม่อย่างนั้นมันจะไปทำร้ายคนอื่น
และถ้าคนเลี้ยงตายไป ปอบก็จะดับสูญไปด้วย
-
ผีปอบแลกหน้า คือ ผีปอบที่มีความเจ้าเล่ห์
มักชอบโยนความผิดไปให้ผู้อื่น กล่าวคือ
เวลาที่ผีปอบประเภทนี้เข้าไปสิงใครคนใดคนหนึ่ง เมื่อถูกถามว่ามีผู้ใดเลี้ยง
ผีปอบประเภทนี้จะไม่ยอมบอกความจริง
แต่จะไปพูดจาโทษคนนั้นคนนี้โดยผู้ที่ถูกกล่าวถึงไม่รู้เรื่องอะไรเลย
-
ผีปอบกักกึก คือ
ผีปอบที่ไม่ยอมพูดจนกว่าจะมีคนถาม หรือจนกว่าจะมีญาติพี่น้องตามหมอผีมาขับไล่
ผีปอบจึงจะยอมเปิดปากพูดความจริงว่าใครเลี้ยงดูผีปอบตนนี้ไว้
หรือมีใครใช้ให้มาเข้าสิง ซึ่งในภาษาอีสานนั้น คำว่า “กึก” แปลว่า ใบ้
-
ปอบในมุมมองที่แตกต่างกัน
แม้ว่าคนโบราณจะเชื่อกันมาอย่างยาวนานว่า ปอบคือผีร้าย แต่ในมุมมองอื่นๆ
ปอบอาจจะไม่ใช่ผีอย่างที่คิดนะ เช่น
- ปอบ
คือ เครื่องมือขับไล่คน หากหมั่นไส้ใคร ก็กุเรื่อง ใส่ไฟว่าคนนั้นเป็นปอบ
เป็นวิธีขับไล่คนออกไป ซึ่งจริงๆ แล้ว คนๆ นั้น อาจจะไม่ใช่ปอบจริงๆ ก็ได้
(ร้ายจริงๆ คนกุเรื่องอ่ะ)
- ปอบ
คือ กฎข้อบังคับ เพื่อเอาไว้ใช้ควบคุมคนในกลุ่มให้อยู่ในระเบียบ หากใครทำตัวแปลกแยก
ไม่ตามกฎ จะถูกกล่าวหาว่าเป็นปอบ และโดนขับไล่ออกจากสังคมนั้นไป
- ปอบ
คือ อุปทานหมู่ เป็นกลุ่มคนที่ตกอยู่ในความเชื่อที่คล้ายกัน
แสดงพฤติกรรมแปลกประหลาดเหมือนกันออกมา โดยไม่พบความผิดปกติทางร่างกายใดๆ
อันนี้เป็นจิตสั่งนั่นเอง
ข้อมูลอ้างอิง:
หนังสือ
ผีไทยไม่มีวันตาย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น